Pitanje iz ukrštenih reči, o varošici sa dva slova u imenu, koje se odnosi na Ub, pre bi moglo da glasi ovako: Mesto u Srbiji, iz kojeg je poteklo čak pet fudbalskih reprezentativaca, vrhunskih igrača – Dragan Džajić, Dušan Savić,Ratko Čolić, Nemanja Matić i Radosav Petrović.
Ub je poseban na mnogo načina I ubljani ga obožavaju I ponose se svojim gradom gde god se nalaze. Ovim jedinstvenim muzejom, predsednik opštine Ub, Darko Glišić, sa svojim saradnicinma I građanima Uba, želi da izrazi zahvalnost fudbalskim velikanima koji su proslavili ime našeg grada.
Saznaj višeRođen 1. avgusta 1988. u Vrelu, kod Uba.
Ponikao je u Radničkom iz Obrenovca, a u pionirskim danima je igrao za lazarevačku Kolubaru i Jedinstvo Ub. U mlađim kategorijama je nastupao za Partizan i Crvenu zvezdu. Seniorsku karijeru započeo je u Kolubari, a nakon samo šest meseci odlazi u Slovačku, u redove Košica. U letnjem prelaznom roku 2009. je potpisao sa Čelsijem četvorogodišnji ugovor. Obeštećenje Košicama je iznosilo oko 1,5 miliona funti.
U sezoni 2010-11 odlazi na pozajmicu u holandski Vitese, gde je dobrim igrama skrenuo pažnju na sebe. U letnjem prelaznom roku 2011. prosleđen je iz Čelsija u portugalsku Benfiku kao deo transfera Davida Luiza na “Stamford Bridž”.
Rođen 30. maja 1946. u Ubu.
Jedan od najboljih jugoslovenskih fudbalera svih vremena. Treća Zvezdina zvezda, odigrao je 85 utakmica u nacionalnoj selekciji, do 2004. predsednik fudbalskog kluba Crvene Zvezde na čijem se čelu nalazio preko dve decenije. Džajić je kao tadašnji tehnički direktor Crvene zvezde tvorac najzlatnije generacije u istoriji Crvene Zvezde, sa kojom se popeo na vrh Evrope maja 1991, osvojivši Kup evropskih šampiona, i sveta, kada je Crvena Zvezda u nezvaničnom takmičenju za najbolji klub na planeti, osvojila Tojota kup, u decembru 1991.
Već u petnaestoj godini postao član Crvene zvezde, jer je prethodno sjajno igrao na jednom turniru u Valjevu i lovci iz velikih klubova su ga odmah zapazili. Kada je stigao do prve selekcije juniora, samo šest meseci kasnije prebačen je u prvi tim.
Rođen 1. juna 1955. u Ubu.
Proslavljeni centarfor Crvene zvezde iz sedamdesetih godina, jedini je fudbaler sa prostora bivše Jugoslavije kojim su se inspirisali i rokeri i reditelji savremenih urbanih filmova.
Prve fudbalske korake napravio je u Jedinstvu sa Uba, a kasnije su ljudi iz Zvezde zapazili njegov talenat, za razliku od večitog rivala iz Humske, pa je Dule ekspresno postao član Zvezdine omladinske škole.
Za prvi tim crveno-belih nastupao je od 1973. do 1982. godine. Odigrao je 258 takmičarskih utakmica i postigao 149 golova (ukupno 410 mečeva i 266 pogodaka računajući sve utakmice).
Rođen 8. marta 1989. na Ubu.
Karijeru je počeo u Jedinstvu sa Uba, nastavio u Radničkom iz Obrenovca, a od leta 2008. prelazi u beogradski Partizan. Visok je 193 cm težak 84 kg, karakterišu ga dobra tehnika, vizija i kreativnost.
Igra na mestu zadnjeg veznog i to radi odlično. Dešnjak je, ima dobar pregled igre, odličnu tehniku, tačan pas i dobar šut, superioran je u skoku, veoma kreativan, a čvrstina u duelima mu je jedna od najvećih odlika. Sa “crno-belima” osvojio tri titule prvaka Srbije (2009, 2010, 2011) i dva trofeja u Kupu Srbije (2009, 2011). Navijači “crno-belih” su ga obožavali, jer kako on sam ističe, da nije fudbaler, bio bi jedan od vođa navijača na Jugu.
Ratko Čolić (17. marta 1918, Ub — 30. oktobra 1999, Beograd) je bio jugoslovenski fudbalski reprezentativac. Igrao je u odbrani na poziciji beka.
Karijeru je počeo u Jedinstvu iz Uba, zatim je igrao u beogradskim klubovima Dušanovac i SK Mitić, a posle Drugog svetskog rata, kao oficir, pristupio je beogradskom Partizanu u kome je osvojio četiri titule: 1947. i 1949. prvenstvo Jugoslavije, a 1947. i 1952. i kup. U dresu „crno-belih“ igrao je do 1956 — ukupno na 329 utakmica.
Uz šest susreta za reprezentaciju Beograda, odigrao je i 14 utakmica za najbolju selekciju Jugoslavije. Debitovao je 19. juna 1949. na prijateljskoj utakmici protiv Norveške (3:1) u Oslu, a od dresa s državnim grbom oprostio se 2. septembra 1951. u susretu protiv Švedske (2:1) u Beogradu.
Po završetku karijere radio je kao trener.
